افست (انحراف)

همه چرخ‌ها، افست (O) مشخصی دارند که نه تنها نشانگر فضای لازم برای غلتک ترمز است بلکه پهنای عاج، خصوصیات عملکرد و بار بلبرینگ را نیز مشخص می‌کند. در اتصالات دوگانه، بر فاصله گذاری نیز تأثیر می‌گذارد.
چرخ‌های ثابت، افست ثابت دارند و چرخ‌های قابل تنظیم، افست غیر ثابت دارند.
بنابراین، تعمیرکاران و مکانیک‌ها باید در زمینه لاستیک ماشین، نسبت به موارد زیر اطمینان حاصل کنند:
الف- ماشین آلات خاص با افست چرخ مشخصی، مونتاژ می‌شوند.
ب- چرخ‌هایی که افست متفاوتی دارند در محور یکسان، نصب نمی‌شوند.
افست چرخ می‌تواند، مثبت، منفی یا صفر باشد. افست، عبارتست از فاصله بین مرکز رینگ با سطح داخلی دیسک (مقابل غلتک) که اگر سطح داخلی، خارج از محور میانی قرار گرفته باشد، مثبت و اگر داخل محور میانی باشد، منفی و اگر دقیقاً منطبق بر محور میانی باشد، صفر خوانده می‌شود.

رینگ ها و چرخ ها

لاستیک خودرو به شکلی طراحی و قالب ریزی می‌شود که با قطر و پهنای رینگ و همچنین سطح فلنج (لبه رینگ)، کاملا متناسب باشد. نوع و اندازه رینگ نامتناسب، لاستیک را از شکل طبیعی خود خارج کرده و فضای ناکافی برای جاگیری آن ایجاد می‌کند.
عواقب این جاگیری نامتناسب می‌تواند اعمال فشار زیاد، خوردگی نشیمن گاه لبه لاستیک و یا اطراف فلنج و خستگی زودهنگام اطراف نشیمن گاه باشد.
از این‌رو، لازم است همیشه پهنای رینگ و ارتفاع فلنج، کنترل کامل شده و نسبت به متناسب بودن آن‌ها اطمینان حاصل شود. کنترل تلورانس قطر، به تسمه ساچمه ای خاصی نیاز دارد.
هنگام انداختن لاستیک جدید باید رینگ، به ویژه دور تا دور نشیمن گاه لبه لاستیک تمیز شود. ذرات گرد و غبار باید زدوده شوند و برای به حداقل رسانیدن خوردگی، سیستم تأمین هوا به طور منظم تخلیه شود.
الزاماً هر چرخ، از دو قسمت تشکیل شده است: رینگ و دیسک

لاستیک خودرو به شکلی طراحی و قالب ریزی می‌شود که با قطر رینگ برای جای دادن لاستیک، طراحی شده است. فلنج های رینگ، لبه های لاستیک باد شده را نگه می‌دارند. دو نشیمن گاه که معمولاً برای بهسازی اتصال، شیب 5 درجه ای دارند یا صاف هستند و یا آج دار (که مانع از لغزش لاستیک در رینگ می‌شود). پایه شیب دار برای سوار کردن یا خارج کردن لاستیک، مورد نیاز است و شکل آن، ساختار رینگ را استحکام می‌بخشد.
دیسک، چرخ را به بلبرینگ خودرو متصل می سازد. طرز قرارگیری آن، به نوع بلبرینگ بستگی دارد. معمولاً دیسک و رینگ لاستیک عقبی تراکتور، به هم پرچ و یا جوش دائمی داده می‌شوند. ولی انواع خاصی از چرخ‌ها، دیسک و رینگ‌های جداکننده دارند تا امکان تغییر عاج لاستیک را برای راننده تراکتور، در محل‌های کشت خاص و یا کاربردهای ابزاری خاص میسر سازند (مراجعه به قسمت چرخ با مرکز قابل تنظیم).
در حالی که کلیه پارامترهای رینگ، توسط انجمن ETRTO تعیین شده ولی برای دیسک‌هایی که مشخصات آن‌ها در انواع تراکتور و یا چرخ، متفاوت می‌باشد هیچ‌گونه هماهنگی صورت نگرفته است.

1. پایه شیب دار
2. دیسک
3. سطح تماس توپی چرخ
4. افست
5. قطر رینگ
6. پهنای رینگ
7. ارتفاع لبه (فلنج) رینگ
8. سوراخ سوپاپ
9. غلتک ترمز/توپی چرخ